Kukuruyuuuuuukkk………..
kukuruyuuuuukkkk…………….
Swara jago padha
sesautan sajak nggugah titah kang isih énak kepénak. Dasar hawané rada adem,
dadi énak yen menawa awaké dikemuli slimut. Jago panjalu wis tangi watara
ngarepké subuh mau. Sang jago mau mangerti Manawa ing dina iki déwéké kudu
nindhakaké pegawéan, yaiku nggugah lan ngelingaké kabéh titah Manawa dina bakal
gumanti padhang. Babon-babon uga terus padha ngelèkkè mripat. Kruk-kruk-kruk..
babon pitik nggugah anakè kang isih kangeten ndhesel ing kèléking swiwi baboné.
Anaké pada nyauri piyèk-piyèk-piyèk, “wah wis èsuk ta iki…..” gunemè temurun
mau.
Esuk umun-umun,
dina peteng repet-repet. Katon iring wètan ono werno semburat koyo semongko
sinigar. Soyo suwè saya cetho, semongko sinigar mau dadi abang , rasanè anget
semlenget luwih anget katimbang kemul slimut ing bengi iki. Hawa seger mrambat
plong ing bolonganing irung dadia meger-meger.
“Wela dalahhh….”
Aku mak grigap tangi krungu ana swara lawang digedor ping bola-bali. Nadyan
isih kabotan tlapukan mripat iki, aku kepeksa tangi. “Sapa ta èsuk-èsuk wis ndhodhak-ndhodhok
nggedhori lawang omah ki ?” gunemku grundhelan mbari ngangkat tangan sakawaku. Rada
ngethuk aku jumangkah tumuju ing asaling swara mau. Lawang terus tak buka
alon-alon. “Kowè to thuk…”pitakonku marang pitik sing ana ngarepan lawang. Wis
dadi padatan saben dina si jago panjalu, babon pitik karo temurunè pada njaluk
sarapan èsuk. Gagè aku mlebu omah njupuk cething isi sega wadhang turahanè
genduren wingi sorè. Wah peneran, dasar seganè rada anyep kena nggo pakan pitik. Pitikè nganti ora sabar terus nututi
aku mlebu omah. Ngerti aku nyangking cething, terus pating klabruk, nglunjaki
cething sing dak gawa.
Karo rebutan, malah
ana sing mendheli kancane dhèwè merga pengin oleh pangan sing akéh.
Aku matur nuwun
banget amarga jago panjalu wis nggugah aku, malah luwih saka iku. Aku di ajari
kudu duwe semagat ora wegah, seko ora wegah tangi esuk terus makaryo luru tègeling
kètèl sing ora tau kebak…..
welingé
Simbah:
putu
angger…. Menungsa ngono diwajibaké makaryo.
Ngudi
ngèlmu kanggo genepping jiwa lan srana.
Mula
aja nganti kalah karo tangining si blorok.
Fr. Ans
Padeprokan Karsa
Jati.COM
Tidak ada komentar:
Posting Komentar